Er zijn behoorlijk wat reacties binnengekomen op mijn boek en wat er over te horen of lezen was in de media. Het zijn echter geen reacties uit verwachte hoek (zoals organisaties of mensen die in mijn boek voorkomen), maar vooral veel van andere crechehouders en leidsters. Gelukkig zijn ze allemaal te spreken over de Peuterindustrie.
Het meest onaangenaam verrast was ik door het relaas van een leidster werkzaam in Amsterdam. Zij vertelde me wat ze allemaal meemaakt op de werkvloer, wat zo ver gaat als verplicht (opgelegd door werkgever op sanctie van ontslag) liegen tegenover GGD-inspecteurs. Of ik advies had….
Tja, wat zeg je dan? Ik heb haar geadviseerd om: 1) contact op te nemen met de Abvokabo/FNV om advies of juridische hulp te krijgen, 2) contact op te nemen met de wethouder en de gemeenteraad, of 3) in het uiterste geval en eventueel anoniem naar het Parool of de Telegraaf te stappen. Uit eigen ervaring weet ik dat media een prima breekijzer kunnen zijn. Voor de goede orde: het gaat hier niet om een leidster van Estro maar van een ander groot concern in Amsterdam.
Een van de andere reagerende leidsters adviseerde me een tweede deel aan de Peuterindustrie toe te voegen waarin de onmogelijke positie voor leidsters eindelijk eens uitgebreid aan bod komt. Dan zou ik als een Gunther Wallraff undercover in de kinderopvang aan de slag moeten, wil het een net zo authentiek verhaal worden als wat ik nu heb opgetekend. Ik laat deze suggestie voor wat die is. En, welk kinderdagverblijf neemt vandaag de dag nog mannen aan als groepsleider?
Maar het verhaal, of ik dat nu vertel of een ander, is in ieder geval nog niet ten einde.
Beste Ewoud,
Kennelijk ben je óns emailadres wél kwijt want er is niets geverifieerd bij ons, waardoor er helaas aantoonbaar onjuiste beweringen over ons in je verder best aardige boek staan.
Na aanschaf heb ik het boek meteen gelezen: wat me direct opviel was dat de auteur makkelijk schrijft. Losjes, goed Nederlands en toegankelijk. Alleen om die reden zou ik al meer van hem willen lezen: er schuilt duidelijk een goede schrijver in hem. Hij weet persoonlijke beleving en emoties te combineren met zakelijke weergave van feiten. Hij wisselt uitvergrote details moeiteloos af met beschouwingen over abstractere thema’s. Dat boeit en bindt de lezer! De insteek is ook vernuftig gekozen: de van de argeloze ouder tot ervaringsdeskundige tegen wil en dank. Hij stelt zich bescheiden op en laat anderen met de eer strijken: dat wekt sympathie op. Zelf heb ik niet zoveel ervaring met creche- misere =ik woon niet in de randstad en heb evenmin kleine kinderen = maar heb door dit boekwerk het idee daar nu toch wat van te snappen. Dank daarvoor!
Ik zal dit boek aanprijzen aan mijn vrienden en bekenden en hun vertellen, dat ze deze historicus/ schrijver in de peiling meten houden! Hij belooft een kanjer te worden!
Hi Ewout,
Via Els ben ik op de hoogte van het schrijven van je boek over “De peuterindustrie”. Ik heb het boek nog niet in huis. Staat wel op mijn actielijst. Ik ben zelf werkzaam op de HAN in Nijmegen en coach pedagogen in opleiding tijdens hun stagejaar. Je boek zou naar mijn idee kost zijn voor pedagogen in wording vind ik. Ik ga lezen en leg dit daarna voor aan mijn leidinggevenden binnen de HAN. Ik wens je veel succes met alles wat n.a.v. dit boek op je pad komt.
Hartelijke groet, Francis Heuts