Er zijn behoorlijk wat reacties binnengekomen op mijn boek en wat er over te horen of lezen was in de media. Het zijn echter geen reacties uit verwachte hoek (zoals organisaties of mensen die in mijn boek voorkomen), maar vooral veel van andere crechehouders en leidsters. Gelukkig zijn ze allemaal te spreken over de Peuterindustrie.

Het meest onaangenaam verrast was ik door het relaas van een leidster werkzaam in Amsterdam. Zij vertelde me wat ze allemaal meemaakt op de werkvloer, wat zo ver gaat als verplicht (opgelegd door werkgever op sanctie van ontslag) liegen tegenover GGD-inspecteurs. Of ik advies had….

Tja, wat zeg je dan? Ik heb haar geadviseerd om: 1) contact op te nemen met de Abvokabo/FNV om advies of juridische hulp te krijgen, 2) contact op te nemen met de wethouder en de gemeenteraad, of 3) in het uiterste geval en eventueel anoniem naar het Parool of de Telegraaf te stappen. Uit eigen ervaring weet ik dat media een prima breekijzer kunnen zijn. Voor de goede orde: het gaat hier niet om een leidster van Estro maar van een ander groot concern in Amsterdam.

Een van de andere reagerende leidsters adviseerde me een tweede deel aan de Peuterindustrie toe te voegen waarin de onmogelijke positie voor leidsters eindelijk eens uitgebreid aan bod komt. Dan zou ik als een Gunther Wallraff undercover in de kinderopvang aan de slag moeten, wil het een net zo authentiek verhaal worden als wat ik nu heb opgetekend. Ik laat deze suggestie voor wat die is. En, welk kinderdagverblijf neemt vandaag de dag nog mannen aan als groepsleider?

Maar het verhaal, of ik dat nu vertel of een ander, is in ieder geval nog niet ten einde.

Zaterdag 29 september: Radio 2, NCRV Cappuccino – in gesprek met Bert Kranenbarg (van 1:18:10 tot 1:26:22)

Dinsdag 2 oktober (snipverkouden): Radio 1, VARA De Gids – in gesprek met Felix Meurders (van 18:40 tot 28:15 en begint met fragment uit Nieuwsuur) en Radio 5, NTR Dichtbij Nederland – in gesprek met Fouad Sidali (ga naar 2 oktober, derde uur), ook als Podcast (2 oktober 2012 – 23:00)

Woensdag 3 oktober: BNR – in gesprek met Paul van Liempt (ook via BNR-archief, 3 oktober 2012, 11:37:58, fragment 11 minuten)

Vrijdag 12 oktober: Radio 5, Human OBA live – in gesprek met Theodor Holman en Max Pam

Zaterdag 3 november: RTV-NH, Bijlage – live als studiogast (samen met Hakim :-) bij Jos Heeremans en Karin Douma

Een overzicht van ‘De peuterindustrie’ in de gedrukte media (o.a. de Telegraaf, het Parool, NRC, de Volkskrant, Algemeen Dagblad en De Groene Amsterdammer) volgt.

Sinds de uitzending van Nieuwsuur, vooral na mijn interview in het Parool (‘Kinderopvang, het systeem is verrot) en het AD, komen er met name veel verzoeken voor radiointerviews binnen.

Ik probeer aan zoveel mogelijk verzoeken te voldoen – hoe meer mensen horen over de peuterindustrie, des te eerder het systeem een ‘grote onderhoudsbeurt’ krijgt – maar moet nog wel over een kleine drempel heen. Radiostudios en fotocamera’s close-up op mijn gezicht zijn geen standaard onderdeel van mijn bestaan en ik heb geen idee wat me allemaal te wachten staat. Maar zolang het me lukt om 1) langzaam te blijven praten (denk aan Ivo Opstelten, denk Opstelten), 2) een minder hete aardappel in mijn keel te hebben dan in nieuwsuur, 3) niet al te veel van de hak op de tak te springen en 4) mijn kernboodschap voortdurend te herhalen (zorg voor een sterkere ouderpositie en breng veel meer transparantie in de branche), dan moet het wel goed komen.

Aan het eind van de week hoop ik een verzameling links naar de interviews en optredens hier te plaatsen.

Zaterdagmiddag 22 september op VPRO’s Argos en in de avond bij Nieuwsuur: een sprekend praktijkvoorbeeld van het probleem dat ik in mijn boek de Peuterindustrie beschrijf. Wat is er aan de hand?

Opnieuw is er in Amsterdam twijfel over de kwaliteit van een aantal kinderopvanglocaties. De GGD heeft harde conclusies getrokken, de gemeente doet echter voorlopig even niets, de ouderbelangenclub snapt die houding weer niet, en aanbieder Estro krijgt (opnieuw) tijd en ruimte zodat er bij een volgende inspectie wel een voldoende wordt gehaald. Dit is niet de eerste keer dat er zo’n ‘professionele’ patstelling ontstaat. Maar wie is hier de dupe van?

Het gaat om vijf verschillende locaties in Amsterdam. Dan heb je het al snel over honderd ouders of meer. Stel dat je kind op zo’n ‘afgekeurde’ opvang zit: wat kun je dan als ouder, wie moet je geloven en wat moet je doen?

In plaats van deze ouders te betrekken in de besluitvorming – of op z’n minst iets naar hen te communiceren – buitelen opnieuw alle professionele vertegenwoordigers van de Peuterindustrie over elkaar heen om de situatie te duiden – en om hun eigen strijd te voeren over de hoofden van deze ouders.

Het lijkt er helaas op dat er weinig is veranderd sinds de zedenzaak en de commissie Gunning: de ouder kan in ieder geval wederom makkelijk worden overgeslagen.

Dat is wat ik (door vooraf mijn manuscript te delen met de dienstdoende redacteur en door mijn optreden) in het item heb willen laten doorklinken. Ik hoop dat deze boodschap de montage overleeft en dat de schuldvraag niet eenzijdig bij Estro wordt neergelegd: ook de gemeente en de GGD hebben hier iets aan de ouders uit te leggen.

Gemeente en aanbieders: verander je (volledig naar binnen gerichte) werkwijze! Weet jullie niet hoe? Denk dan eerst zelf kritisch na, lees vervolgens deze site of mijn boek, of bel me als je er echt niet uitkomt. Je kunt me vinden op Facebook en LinkedIn…

Inmiddels heb ik de reacties ontvangen van mijn testpanel. Zij lazen het manuscript voordat het naar de drukker ging en hun oordeel was bemoedigend. Toch blijft het een rare en spannende gedachte dat mijn verhaal straks in de boekwinkel ligt. Ik heb geen flauw idee of het onderwerp aan zal slaan en, als dat wel gebeurt, hoe men reageert.

De verkiezingstijd is (gelukkig) voorbij en het wordt tijd om terug te keren naar de orde van de dag. Vandaag is de laatste zitting van de huidige Tweede Kamer en morgen zit er een vers parlement met een nieuwe zetelverdeling. Ondertussen lijken Rutte en Samsom elkaar gevonden te hebben en staat er binnenkort een nieuw kabinet.

De kinderopvang in Nederland gaat ondertussen temidden van de crisis en bezuinigingen onder zwaar weer gebukt. Zal de politieke discussie straks opnieuw beperkt blijven tot de hoogte van de subsidie, of kunnen de dieperliggende problemen worden aangepakt?

Donderdag 4 oktober wordt mijn boek tastbaar en ligt het in de winkels. Mijn vraag is of ik daarna moet blijven schreeuwen om versterking van die ouderpositie en meer transparantie, dat ik het stokje moet overdragen of dat ik een middenweg kan gaan bewandelen. Ik ga het zien.

Op vakantie vertelde mijn schoonbroertje dat hij de titel van het boek zo sterk vond. Als je de essentie van een verhaal in een zin kunt uitleggen, dan zit je goed. Lukt dat in een woord (ook al heb je dat zelf verzonnen) dan is dat nog sterker: de peuterindustrie.

Niet veel later liep ik met mijn vrouw over een voetgangersbrug boven een zeearm c.q. riviermonding en zag onder me in het water in een enkel beeld de drijfveer achter mijn boek samengevat. Niet geschikt als coverpagina (want te corny) maar wel voor hier:

Het enige onderdeel van mijn boek waar ik nagenoeg geen invloed op heb gehad: het ontwerp van de omslag.

Mooi werk!

Vanaf oktober 2012 ligt mijn boek ‘De Peuterindustrie’ in de boekwinkel. Het gaat over mijn ontluisterende ontdekkingsreis als jonge ouder door kinderopvangland. Het meest ben ik geschrokken van de bijzonder zwakke positie van ouders.

Op deze website vind je ook suggesties – aan ouders, overheid, opvangaanbieders en politiek - hoe de kinderopvang verbeterd kan worden. Heb je zelf suggesties, laat me die dan weten! Voor zover mogelijk zullen ook de naslagwerken die ik gebruikt heb voor mijn onderzoek op deze site te vinden zijn. De eerste reeks heb ik al toegevoegd.

Uiteraard ben ik benieuwd naar de reacties op mijn boek en dus kan een commentaar-functie niet ontbreken.  Als het lukt, maak ik bij mijn boek een interactieve timeline. En daarom ga ik eerst eens uitzoeken hoe ik deze site moet beheren…

Groet!

Ewoud